Afgelopen periode zijn we weer op ontdekkingstocht geweest, op zoek naar nieuwe wijnen & delicatessen, wat oude contacten bezoeken en hopelijk ergens met onze neus in de boter vallen. Nieuwe streken, nieuwe smaken, nieuwe mensen en heel veel plezier, wat een mazzel hebben we toch dat wij dit samen voor ons werk mogen (moeten?) doen, en ja, Lucca ging ook gewoon weer mee, op de achterbank.
Deze keer, Sicilië, het eiland waar we stiekem toch wel verliefd op zijn. We hebben natuurlijk al twee waanzinnige wijnhuizen, één uit de Val di Noto, één uit de regio Marsala, maar Nicolai had nog steeds mooie, eerlijke, zuivere, sappige Nerello Mascalese, Nerello Cappuccio en Carricante wijnen op z’n verlanglijstje staan, dus de contrade op de Etna stonden in ieder geval op het programma. Nu worden de Etna wijnen sinds het succes van Frank Cornelissen (een Belg die in 2001 zijn geluk vond op de noordflank van de Etna en daar loepzuivere natuurwijnen maakt) flink gehyped, en worden in zijn navolging zeer mooie maar ook dramatische resultaten in een fles gestopt, maar altijd tegen steeds stijgende prijzen…….We zullen zien!
Maar eerst maar eens op Sicilië aankomen. Onze eerste stop was in het altijd fijne Riquewihr in de Elzas. Na een kletsnatte en winderige dag autorijden, waarbij we op een haar na een zwiepende caravan voor ons konden ontwijken, kwamen we aan in hotel Riquewihr. Prima hotel, basic en schoon en een lekkere douche. Snel de spullen gedropt en de stad in, want we wilden nog net voor sluitingstijd bij Hugel&Fils langs….maar die keken ons wat bevreemd aan, natgereged vlak voor sluitingstijd konden we niet veel meer dan hallo zeggen, een visitekaartje achterlaten en weer verder. Helaas….maar dat gaf ons wel de tijd om heerlijk Mogwai biertjes te proeven, te genieten van Munsterkaas met o zo wauwe Gewurztraminer en verfijnde veilles vignes Riesling te proeven. Lekker avondje, lekker slapen.
En door…….Zwitserland naar Italië
Na eerdere ervaringen, wist Nicolai het zeker….doe het niet, nooit meer doen. Vermijd Zwitserland als je op doorreis bent, echt waar. Duur vignet, het rijdt niet door en er is altijd een tunnel waar het opstroopt. En tóch ook deze reis weer in Zwitserland beland…..dom dom dom. Maar goed aan alles komt een eind dus ook aan Zwitserland….op naar Lido di Pisa, even de zee snuiven, Lucca dollen op het strand, lekker eten en slapen en door naar Civitavecchia waar we de volgende avond de nachtboot naar Palermo zouden pakken.
We zaten net lekker aan de pranzo in Grosetto toen het eerste berichtje binnenkwam. De boot zou niet om 19.30 maar om 23.00 vertrekken….tja, ehm, dan zijn we nog steeds de volgende ochtend in Palermo, iets later maar oke.
Eenmaal in de haven, klem geparkeerd tussen tig Italianen, kwam om 22.00 het bericht dat de boot pas om 3.00 ‘s nachts zou vertrekken en de volgende avond om 22.00 in Palermo zou aankomen. 19 uur op een boot, ‘s avonds laat aankomen….nee dat gingen we niet doen. Dus met veel geduld en een beetje hulp de auto uit de rijen gefrummeld en full gaz naar de teen geknald…..nachtje doorhalen, bootje naar Messina en om 10.00 uur waren we op Sicilië!
Etna, mooie wijnen én ontspoorde wijnen
Eindelijk weer op het eiland. Etna had zich in een hoed van wolken verstopt, het miezer-regende maar dat mocht onze pret niet drukken….op naar de contrade, op naar de wijn!
We hadden een huisje op de noordflank, bij Davide Bentivegna, oprichter en eigenaar van Estella wines, die in Amsterdam te krijgen zijn bij vinum naturale. Natuurwijn is hip en hot, en is er in alle smaken, van prachtig crisp, kruidig en clean, tot muf, vol rotte appel, azijn en schimmelachtige kwaliteiten. Maar wat het nou exact is – meningen binnen natuurwijn-land lopen toch wat uiteen. Davide geeft bijvoorbeeld zelf aan, ook al is t minimaal, wel koper (tegen schimmel) en sulfaat te gebruiken. Hoe dan ook, zijn wijnen, ik was er niet van ondersteboven. Helaas.
Op naar de volgende. Zo hebben we o.a. om 11 uur ‘s ochtends bij Scirto uitgebreid gepraat, geproefd en gekeken en hadden we bij binnenkomst bij Gambino al iets van, oh nee, waar zijn we nou beland. Maar na 2 dagen rondcrossen van contrada naar contrada, zijn we met heel wat mooie wijnen en heerlijke peperige olijfolies van de Etna vertrokken naar ons paradijselijke huisje in Avola
In Avola werden we hartelijk ontvangen door Corrado en Maria. Wat een huisje, wat een weer (zon). De kids kwamen een paar dagen over om de verjaardag van Nicole te vieren en we hebben de hele zuidoosthoek van Catania tot Vittoria doorkruist. Keramiek uit Caltagirone, Cerasuolo di Vittoria DOCG, heerlijke kruidenlikeur Me Frati op de kop getikt, bij onze trouwe leverancier van tonijn, tomaten, pesto’s en meer, Campisi in Marzamemi, langs geweest (en even heerlijk mondain aan het haventje een aperitivo genomen) en natuurlijk Felice Modica bezocht en zijn nieuwe wijn Hapax meegenomen. Heerlijk diepe Nero dÁvola, fluweelzacht en vol kruidig. Om te zoenen zo mooi. Ach zoveel gezien, zoveel gedaan, zoveel genoten. Ik kan het iedereen wel toeschreeuwen – ga naar Sicilië, ontdek het, word verliefd.
Op onze laatste dag Sicilië zijn we nog bij onze vrienden van Rock Brewery langs geweest. Leuk om ze te ontmoeten, en hun brouwerij te zien. Ze zijn helemaal over naar blikjes in plaats van flessen, in hun ogen duurzamer (lichter, minder volume etc). en ze hadden weer nieuwe biertjes, daar worden wij altijd vrolijk van.
En toen, op naar het vasteland, op naar Bari om kennis te maken met Maurizio van Da Palma olijfolie. In Bari zelf, man wat een noodweer, tot aan je enkels in het water over straat, de Barinezen in shock dat het al dágen achter elkaar zo hard regende, en toch, beregezellig, mooie stad, vriendelijke mensen en heerlijk gegeten, én gedronken. Nicolai moest toch echt nog even twee dozen met wijnen van lokale druiven als de Uva di Troia, Malvasia Nera, Susomaniello in de auto proppen. En dat lukte ook nog.
Een half uurtje landinwaarts, tussen de trulli, ligt de olijf- en amandelgaard van Da Palma. Een 100% biologisch familiebedrijf waar we met open armen werden ontvangen. Super vriendelijke mensen, die ons een mooie rondleiding door de olijfgaarden hebben gegeven en uitleg over de olijven en de amandelen, en hoe die elkaar versterken qua smaak. Daarna aan tafel, met typische barinese orichelli en heerlijk licht mousserend wit. Ook de dozen met amandelen en olijfolie pasten nog net in de auto en toen, na bijna 3 weken, weer fluks naar huis. Op naar onze volgende ontdekkingstocht.
En, o ja, we hebben dus heel veel nieuwe wijnen staan die we moeten ‘herproeven’. Wil je daarmee helpen, en mede bepalen welke wijnen we gaan importeren? Dat kan, dat mag. Word dan lid van onze wijnclub!
Liefs Nicolai&Nicole.