Hoe heerlijk is het om samen voor je werk nieuwe streken te bezoeken, nieuwe producten te mogen ontdekken, proeven van heerlijke lokale wijnen en bieren, nieuwe smaken in je mond, nieuwe mensen en producenten ontmoeten, en (voor ons) een nieuw land. Ja, ook wij zaten net als de hele wereld, of in ieder geval heel Nederland, te smachten om weer op pad te kunnen, te mogen. Dus met de juiste prikken (de één Moderna, de ander Pfizer) in de arm, en een QR code in de coronachecker, konden we afgelopen donderdag eindelijk op pad.
Samen met Lucca zijn we onderweg, met als eerste stop de Schwäbische Alpen. Een prachtig gebied in Württemberg, groen, heuvels, rotsen, kastelen, vol wijnbouw en bierbrouwerijen. We zetten de tent op in Tübingen aan de Neckar een mooi middeleeuws universiteitsstadje aan de Neckar. Een gezellige buzz in het centrum.
Het is altijd wel jammer om na een nachtje slapen te concluderen dat er altijd vroege vogels op een camping staan… 6.30 uur is best vroeg. maar ach… we zijn op vakantie.
Na een dagje heerlijk vertoeft te hebben aan en in de Neckar besloten we na het zien van de weerberichten om richting Italië te gaan, alleen.. wellicht niet heel handig om dit op zwarte zaterdag te doen, Stau Stau Stau op de Autobahn, dus na heel veel mooie binnen weggetjes (waar Freek, onze Bayerische tank, toch af en toe wat groot een breed leek) kwamen we laat aan in Friuli, en dan is het heel lastig om nog een plekje op een camping te vinden.
Keuze 1 was vol (en viel eerlijk gezegd qua camping ook wel wat hutjemutje tegen ( maar het Lago was prachtig), camping 2 zat echt ramvol, en ja dan blijft er weinig over… voor het eerst in mijn leven heb ik wild gekampeerd. Maar in de speurtocht naar een slaapplek, wel aan het werk natuurlijk, dus 2 heerlijk Friulano wijnen geproefd, en een lokale Pinot Nero.
De volgende ochtend alles in gepakt en besloten om Italië even links te laten liggen, en de grens met Slovenië over te gaan. Onderweg over een binnenweg en een pas zonder naam tientallen fietstoeristen, tientallen motorrijders en een erg aanlokkelijk Rifuggio gepasseerd. Dus, je kent Nicolai, we moesten dat Rifuggio echt even bezoeken om lokaal wit te proeven, al was het 11 uur ‘s ochtends. En een hele mooie diepe Friulano en een goudkleurige Verduce smaakten prima. Met t telefoonnummer van de Cantina op zak, gingen we verder naar Slovenië.
En daar staan we nu op Camp Koren in Kobarid aan de Soca, een redelijk woeste rivier waar je kan raften, kayakken, canyoning en dat soort zaken. Een mooie alpine rivier met fantastisch smaragdgroen water. Alpien, dus een groot verhang en groot debiet, een fantastische kloof en ijskoud water en ja Nicolai springt er gewoon in! Brrrr.
Een erg gezellige camping met ruime plaatsen in de bossen, met heerlijke Jota & Klobasa of Krompir & Skuta, heerlijk eten met een pul Lasko of Union bier en een mooie witte wijn van de Zelen druif. Maar ook de Pinela en Vitovska liggen al in de koelbox op ons te wachten. Ja, zo lijkt Slovenië nu al de nieuwe ontdekking voor Welkom aan Tafel te worden…. We houden jullie op de hoogte van onze avonturen. tot gauw bij ons aan tafel.
Liefs Nicolai&Nicole.